Pakketje schroot onder dun laagje chroom

Je klopt op de stalen deur. Een stem achter het opengeschoven luikje vraagt om het wachtwoord. Je stapt binnen in de hippe bar vol mooie mensen en kostbare meubels. Je vrienden lopen lachend op je af. Hun witte tanden schitteren, hun strak gesneden kleren zitten perfect. Je nipt de cocktail die de barman met zorg heeft bereid en baad je in de roes van exclusiviteit.   

Hedgefondsen zijn de ‘members-only’ clubs van de beleggingswereld. De intieme sfeer van ons-kent-ons, van goeroes die aan onzichtbare knoppen draaien en het verhaal over die éne legendarische klapper, blijft rijke particulieren aantrekken als bijen naar de honing. De extravagante levensstijl van de hedgefondsmanagers, betaald met jouw geld, is daarbij geen obstakel, maar deel van de sexappeal. In de bar van de Ritz klaag je toch ook niet over de prijs van de drankjes?

Niet rijk genoeg om een miljoen of meer neer te leggen voor directe toegang tot de inner circle? Geen nood: via je vermogensbeheerder of een ‘fund of hedgefunds’ kun je, uiteraard tegen een extra vergoeding, met een paar luttele tonnen toch nog in de marge van het chique feestje aanschuiven.

Hedgefondsen zijn virtuoze verleiders. Ze spelen in op onze hunkering naar sociale status, verlangen naar rijkdom en angst voor middelmatigheid. En met groot succes. Volgens onderzoeksbureau BarclayHedge hadden hedgefondsen in het eerste kwartaal van 2015 bijna 3 biljoen dollar onder beheer.  

En dat terwijl de prestaties van hedgefondsen al jarenlang abominabel zijn. Zo doet het gemiddelde hedgefonds het al twaalf jaar op rij (!) slechter dan een eenvoudige indexportefeuille van 50 procent staatsobligaties en 50 procent wereldwijd gespreide aandelen. En niet zo’n beetje slechter. Als hedgefondsbelegger was je vermogen in die 12 jaar maar liefst 80 procent minder gegroeid dan dat van je index-beleggende buurvrouw.  

Misschien niet zo vreemd als je naar de kosten kijkt: aan lopende kosten kloppen hedgefondsen gemiddeld 2,5 procent per jaar uit de beleggerszak. Daarnaast eigenen ze zich in de winstgevende jaren gemiddeld nog eens een vijfde van de beleggingsresultaten toe. In de jaren van verlies betalen ze beleggers die prestatiebonus niet terug. Dat verdien model kun je als volgt omschrijven: kop ik win, munt jij verliest. En de ‘hedge’ in hedgefonds dan? Hebben hedgefondsen niet de unieke gave risico’s af te dekken? Een groeiende stapel onderzoeken laat van die mythe geen spaan heel. Met een correlatiecoëfficiënt van gemiddeld 0,8 deinen hedgefondsen vrijwel in tandem mee met de rest van je aandelenportefeuille.

Laat je dus niet door de allure van hedgefondsen bedwelmen. Gebruik je boerenverstand en stop je geld in een solide indexportefeuille die past bij je doelstellingen. En bewaar je emoties (en je geld?) voor de exclusieve cocktailbar.

We wensen je veel financiële rust,

Marius en Jolmer

Deze Column werd in juli in 'Effect' gepubliceerd. Effect is het tijdschrift van de VEB (Vereniging van Effectenbezitters), waarin wij maandelijks een column schrijven.