Gratis beleggen
“Denk niet wit. Denk niet zwart. Denk niet zwart-wit.” Het is lastig kiezen wat de jaren tachtig hit van Frank Boeijen aandoenlijker maakt: zijn opgeföhnde kuif of zijn pleidooi voor nuance. Zijn pleidooi heeft in elk geval niets aan relevantie verloren. Ook vandaag zijn onder leiding van een Twitterende Donald Trump grijstinten ver te zoeken.
In beleggingsland is er de zwart witte tweespalt tussen passief en actief beleggen. Aanhangers van indexfondsen schermen met overtuigende feiten: hoe langer de termijn hoe kleiner de groep actieve beleggers die de markt verslaat.
Dit komt door de lagere kosten van passief beleggen, waardoor het netto rendement van de gemiddelde passieve belegger wel hoger moet zijn dan dat van zijn actieve tegenpool. En die kosten blijven maar dalen. Fidelity zette onlangs de fondsenmarkt nog op zijn kop door twee gratis indexfondsen aan te bieden.
Actieve beleggers houden echter stug vast aan hun geloof dat je met superieure hand de index voorbij kunt streven. En ze hebben gelijk. Sterker nog: actief beleggen is de enige manier om de markt te verslaan, ook al is de kans dat het je lukt beperkt.
Wat in deze loopgravenoorlog ondergesneeuwd raakt: het belangrijkste ingrediënt voor lange-termijn succes is niet de keuze voor een bepaalde beleggingsstrategie, maar de discipline om je aan je beleggingsplan te houden. De kracht om ook in euforische en onheilspellende tijden niet aan verleidingen en zorgen te bezwijken. Emotionele valkuilen zijn funest voor elke portfolio, of die nou actief of passief is ingericht.
Gratis beleggen is dus niet genoeg. Je emoties de baas blijven is het belangrijkste. Als je de rust niet kunt bewaren zonder het idee dat iemand constant op je centjes let, kan het zijn dat een actieve vermogensbeheerder beter bij je past. Uiteraard moeten de kosten daarbij acceptabel blijven. Voor anderen zal de rust en ratio van passief beleggen een betere oplossing zijn. Niet zwart-wit dus, maar rustgevend grijs.
We wensen je veel financiële rust,
Marius en Jolmer