Leren wij beleggers het dan nooit?

’Particuliere belegger dupeert zichzelf door zijn zelfoverschatting’ kopte de Volkskrant deze week. ‘Ze zien goede resultaten als een bevestiging van hun eigen kunnen, terwijl ze slechte resultaten aan de boze buitenwereld wijten.’

De analyse van Hoffman en Post is de laatste toevoeging aan een lange lijst van onderzoeken met dezelfde conclusie: de meeste particuliere beleggers zijn ronduit slecht in beleggen.

Zelfoverschatting, waar trouwens vooral mannen aan leiden, is een belangrijke oorzaak. ‘Angst en hebzucht’, ‘wijsheid achteraf’, het ‘recentheidseffect’ en ‘bekend is bemind’ dragen ook een steentje bij. Banken en beleggingsfondsen wakkeren deze emoties soms aan, maar uiteindelijk hebben we de belabberde resultaten vooral aan onszelf te danken.

Vandaar dat in De Beleggingsillusie het hoofdstuk over deze zogenaamde ‘emotionele valkuilen’ begint met een quote van Benjamin Graham. De mentor van Warren Buffett schreef 80 jaar geleden al: ‘Het grootste probleem van de belegger, ja zelfs zijn grootste vijand, is hij vermoedelijk zelf.

Kijk daarom eerst eens goed in de spiegel, de volgende keer dat je een aandeel of beleggingsfonds wilt kopen of besluit je beleggingen juist weer in de uitverkoop te zetten.